کاف و نون

کاف و نون . [ ف ُ ] (اِ مرکب ) کنایه از لفظ کن که کلمه ٔ عربی است امر به معنی شو یعنی موجود شو از کان یکون . اول حق تعالی کن گفت قلم پیدا گردید بعد قلم به حکم الهی همه ٔ اشیاء وجود پیدا کرد و قلم عبارت از عقل و حقیقت محمدی است . (آنندراج ) (غیاث ). انما امره اذا اراد شیئاً ان یقول له کن فیکون . (قرآن 82/36) :
دو گیتی پدید آمد از کاف و نون
چرا نه به فرمان او در نه چون .

فردوسی .

سپاس از خدا ایزد رهنمای
که از کاف و نون کرد گیتی به پای .

اسدی .

گوهر دریای کاف و نون محمد کز ثناش
گوهر اندر کلک و دریا در بنان آورده ام .

خاقانی .

آن ب و ت شکن که به تعریف او گرفت
هم قاف و لام رونق و هم کاف و نون بها.

خاقانی .