کبود حصار. [ ک َ ح ِ ] (اِ مرکب ) بمعنی کبود تشت است که کنایه از آسمان باشد.(برهان ). کبود حصار. کبود طشت . کنایه از آسمان است .(آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). آسمان اول . (مؤید الفضلاء). آسمان . (مجموعه ٔ مترادفات ص
10)
: گذشت عمری تا زیر این کبود حصار
بجرم آدم ماضی مطیع برزگرم .
سنائی .
دیده بانان این کبود حصار
روز کورند یا اولوا الابصار.
خاقانی .