کبود غدیر. [ ک َ غ َ ] (اِ مرکب ) آبگیر کبودرنگ . || کنایه از آسمان است . (مجموعه ٔ مترادفات ص
11). کبود حصار. کبود طشت
: ز مهر زورق سیمین ماه بر خورشید
هزار چشمه ٔسیماب از این کبود غدیر.
سعدی (از مجموعه ٔ مترادفات ).
و رجوع به کبود طشت و کبود تشت شود.