کرکری خواندن

با سلام. معنایی که در اینجا برای « کُرکُری» آمده، همانی نیست که ازجامعه گرفته ایم. در میان مردم، این واژه مرادف رجز خوانی، و وعدۀ تهدیدآمیز است. مثل محمدعلی کلی در مقابل جوفریزر؛ یا کاکارستم در برابر داش آکل. در تایید این نظر، یک نمونۀ بلوچستانی می آورم:
شتر نر در بهارگاه مست می شود. شتر درزمان مستی، نه وجود رقیب را تحمل می کند و نه حضور مزاحم را. و برای ترساندن و تاراندن اینها تظاهراتی دارد: از ددهانش کیسۀ پربادی بیرون می آید، و او با دمیدن در آن ، صدایی تولید می کند شبیه صدای غلیان: کُرکُرکُرکُررررر... آیا
« کرکری » نمی تواند از این کار شتر مست گرفته شده باشد، بخصوص این که ، آن که این عمل را به طرف نسبت می دهد، کمی بدخواهی هم دارد؛ تا خوی حیوانی را هم در آن ملحوظ بدارد.؟