کشتی کش

کشتی کش . [ ک َ ک َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) کشنده و برنده ٔ کشتی . کشتیبان . ملاح . (از برهان ) :
به دریا و خشکی ز کشتی کشان
هر آنکس که داد از شگفتی نشان .

اسدی .

یکی گفت دیگر ز کشتی کشان
که دیدم دگر ماهیی زین نشان .

اسدی .

بفرمان کشتی کش چاره ساز
جهانجوی از آن سیلگه گشت باز.

نظامی .

|| کنایه از مردم شرابخواره و باده پرست . (از برهان ) (ناظم الاطباء) :
کرده طلب کشتی دریافشان
کشتی رز داد بکشتی کشان .

امیرخسرو.