کله
نویسه گردانی:
KLH
کله . [ ک ُ ل َه ْ ] (اِ) به معنی حرکات در جماع مشهور است . (برهان ).جنبش و حرکت در حین جماع . (ناظم الاطباء). و رجوع به کله [ ک َ ل َ / ل ِ ] (معنی نهم ) شود. || نره و ذکر. (ناظم الاطباء). آلت تناسل . (غیاث ). از اشعار هجویه ٔ عصر صفوی معلوم می شود «کله » (بضم اول ) بمعنی ذَکَر هم استعمال می شد. (حاشیه ٔ برهان چ معین ).
واژه های همانند
۲۱۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
کله قد. [ ک ُ ل َ / ل ِ ق َدد ] (ص مرکب ) قدکوتاه (آدمی ). کوتاه بالا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کله قند. [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ق َ ] (اِ مرکب ) یک قند تمام به شکل مخروط ریخته . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چو قناد سر کرده این ظلم چندسرش ...
کله شقی . [ ک َل ْ ل َ / ل ِش َق ْ قی ] (حامص مرکب ) یک دندگی . استبداد. (فرهنگ فارسی معین ). صفت و چگونگی کله شق . (یادداشت به خط مرحوم دهخد...
کله کدو. [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ک َ ] (ص مرکب ) در تداول عامه ، آنکه موی سر او بشده باشد. داس . دغ سر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کله طاس . کچ...
کله کسو. [ ک َ ل َ ک ِ س َ ] (اِ مرکب ) چوب آتش کاو. مِخصَب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کله کسو. [ ک ُ ل َ ک َ س َ ] (اِ مرکب ) جارو که نیم آن سوده و بشده یا سوخته باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کله کشت . [ ک ُ ل ِ ک ِ ] (اِخ ) دهی از بخش مینودشت شهرستان گرگان است و 650 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
کله شین . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) یکی از دو گردنه ٔ مهمی است که در کوههای قندیل واقع است و ناحیه ٔ ساوجبلاغ واقع در جنوب دریاچه ٔ ارومیه ...
کله طاس . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) آنکه سرش بی مو باشد. (فرهنگ فارسی معین ).
کله شخی . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ش َ ] (حامص مرکب ) در تداول عامه ، کله شقی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کله شقی شود.