کله گنده

کله گنده . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ گ ُ دَ / دِ ] (ص مرکب ) در تداول عامه ، آنکه سرش بزرگ و گنده باشد. (فرهنگ فارسی معین ). آنکه جمجمه ٔ بزرگ دارد.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || به کنایه ، صاحب نفوذ. (فرهنگ فارسی معین ). آنکه جاه و مقام بلند دارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کسی که از جهتی نسبت به دیگران برتری و تفوق دارد. (فرهنگ عامیانه ٔ جمالزاده ). || آنکه ثروت بسیار دارد.متمول . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آدم متعین و متشخص و اعیان منش . (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ). || در این صفت گاهی تحقیر و تمسخر و توهین نیز وجود دارد و به هر حال هرگز خوشبینی نسبت به این طبقات از آن مفهوم نمی شود. (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ).