کنت کورث

کنت کورث . [ ک َ ] (اِخ ) کوین توس کورثیوس روفوس ۞ مورخ رومی که زمان زندگانیش محققاً معلوم نیست ولی ظن قوی این است که در قرن اول میلادی می زیسته و کتابهای خود را در زمان کلاودیوس ۞ امپراطور روم (41-54 م .) تألیف کرده . نوشته های او به تاریخ اسکندر کبیر معروف است . ده کتاب داشته ولی از آنها دو کتاب اولی ، آخر کتاب پنجم و ابتدای کتاب ششم گم شده و از کتاب دهم جاهایی افتاده .در قرون بعد اشخاصی در صدد برآمده اند که کتابهای اورا تکمیل کنند و خصوصاً فرین شمیوس ۞ که از لاتین دانهای معروف بود؛ در این راه زحمات زیادی متحمل شد. کتابهای کنت کورث در قرون سابق خواننده ٔ زیاد داشت ولی حالا نوشته های این مورخ چندان طرف توجه نیست . زیرا به زیبایی توصیف و عبارت پردازی بیش از صحیح نویسی علاقه مند بود و معنی را فدای صورت کرده . منابع تاریخ او را باید این نوشته ها دانست :
1 - خاطره های بطلمیوس لاگاس ۞ و بعض سرداران دیگر اسکندر که آریان هم از این منابع استفاده کرده ولی استفاده ٔ او عاقلانه تر است .
2 - اختراعات و افسانه های اونس کریت ۞ و کالیس تن ۞ که بعد موضوع رمان تاریخی کلی تارخ ۞ گردیده و کنت کورث مستقیماً یا به وسیله ٔ کتب دیگر از این رمان چیزهائی برداشته ، معلوم است که مقصود او از این اقتباسات تفریح خوانندگان بوده نه تعلیم تاریخ . معایب این نویسنده علاوه بر آنچه گفته شد اینهاست :
1 - کنت کورث بر خلاف آریان از فن سوق الجیشی بی اطلاع است و از این جهت نوشته های او در مواردی مفهوم نیست .
2 - سنوات وقایع را ذکر نکرده و حتی فصول سال را مبهم نوشته بنابراین رشته ٔ وقایع ترتیب صحیحی ندارد و خود وقایع گاهی پیش و پس می شود.
3 - اطلاعات جغرافیایی اش ناقص است و چنین بنظر می آید که از هیئت هم بهره ای نداشته . (از تاریخ ایران باستان ص 82). و رجوع به کورتیوس روفوس و فرهنگ ایران باستان ص 271 و 300 شود.