کوته شدن

کوته شدن . [ ت َه ْ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کوتاه شدن . (فرهنگ فارسی معین ).
- کوته شدن دست کسی از چیزی ؛ بدان دسترس نداشتن :
از این راز گر هیچ آگه شود
ز چاره مرا دست کوته شود.

فردوسی .

و رجوع به کوتاه شدن شود.
|| پایان یافتن . خاتمه پیدا کردن . تمام شدن :
سرم گر ز خواب خوش آگه شدی
ترا جنگ با شیر کوته شدی .

فردوسی .

دگر آنکه باشد نصیبین مرا
چو خواهی که کوته شود کین مرا.

فردوسی

- کوته شدن داوری ؛ پایان یافتن جدل و مرافعه . فصل خصومت . رفع شدن اختلاف :
ولیکن چو معنیش یاد آوری
شوی رام و کوته شود داوری .

فردوسی .

رجوع به کوتاه شدن شود.