کوچه باغ . [ چ َ
/ چ ِ ] (اِ مرکب ) کوچه ای که راهی در باغ داشته باشد. (آنندراج ). کوچه ای که راهی به باغ داشته باشد یااز کنار باغ گذرد. (فرهنگ فارسی معین )
: در بهاران دل به سیر کوی یارم می کشد
کوچه باغ عاشقان چاک گریبان کسی است .
میرزا رضی دانش (از آنندراج ).
در کوچه باغ زلف خزان را گذار نیست
دل را به آن دو سلسله ٔ مشکبار بخش .
صائب (از آنندراج ).