کوچه بند

کوچه بند. [چ َ / چ ِ ب َ ] (اِ مرکب ) کوچه ای که به هر دو سر آن دروازه بنا کرده باشند که به وقت اندیشه ٔ آفتی آنها را بند نمایند. (غیاث ). بند کردن سر کوچه . (آنندراج ).سد و بند سر کوچه . (فرهنگ فارسی معین ) :
سیلاب را ملاحظه از کوچه بند نیست
زنهار پیش دیده ٔ من آستین مگیر.

صائب (از آنندراج ).

|| نشان و علامت حد کوچه ها. (فرهنگ فارسی معین ).