کوره ده . [ رَ
/ رِ دِه ْ ] (اِ مرکب ) ده کوچک و کم آباد. (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). ده کم جمعیت که چندان آبادانی نداشته باشد. (ناظم الاطباء). دهی بسیار کوچک و کم سکنه و کم حاصل . دهی کوچک و ناچیز و حقیر.ده کوره . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
: من روشنم از دود غم روز به خویش
ای چرخ تو می دانی و این کوره ده خویش .
رکنای مسیح کاشی (از آنندراج ).