کون پارگی . [ رَ
/ رِ ] (حامص مرکب ) کون دادن . (از آنندراج ). مخنثی . (ناظم الاطباء). امردی . مخنثی . (فرهنگ فارسی معین )
: زخمی که بر آن جفته ٔ سیم اندام است
شق القمر معجز کون پارگی است .
علی قلی بیک ترکمان (از آنندراج ).
|| فضیحت . رسوایی . (از ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کون پاره شود.