کوی یافت

کوی یافت . (ن مف مرکب ) ۞ طفلی را گویند که بر سر راه انداخته باشند. (برهان ). بچه ای که از سر راه بردارند. لقیط. (ناظم الاطباء). یافته ٔ کوی . کودکی که وی را در راهی افکنده باشند و کسی او را برداشته و تربیت کند. بچه ٔ سرراهی .(فرهنگ فارسی معین ). بچه ٔ سرراهی . منبوذ. ابناءالسکک . لقیط. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || در لغت اسدی آن را مرادف حرام زاده و سند و سنده آورده است ولی معنی اولی آن بچه ٔ سرراهی است و آن اعم از سند و غیر سند است . مجازاً، حرام زاده . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). حرام زاده . (ناظم الاطباء).