کهن گرگ . [ ک ُ هََ
/ هَُ گ ُ ] (اِ مرکب ) گرگ پیر. (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین )
: ز بیم سکه و نیروی شمشیر
هراسان شد کهن گرگ از جوان شیر.
نظامی .
|| کنایه از دنیاست . (آنندراج ). دنیا و فلک و گردون . (ناظم الاطباء)
: تیرباران سحر دارم سپر چون نفکند
این کهن گرگ خشن بارانی از غوغای من .
خاقانی .