کهنه اسلام . [ ک ُ ن َ
/ ن ِ اِ ] (ص مرکب ) کسی که مسلمانیش قدیم باشد. کسی که مسلمان زاده باشد. مقابل نومسلمان . (کلیات شمس چ فروزانفر ج
7 فرهنگ نوادر لغات )
: چو دید آن طره ٔ کافر مسلمان شد مسلمانی
صلا ای کهنه اسلامان به مهمانی به مهمانی .
مولوی (کلیات شمس ایضاً).