کیجیک میرزا. (اِخ ) خواهرزاده ٔ سلطان میرزا بایقرا. پادشاه زاده ای خوش خلق بود و طبع خوب و ادراک بلند و ذهن شوخ و حافظه ای قوی داشت و به اکثر علوم به مطالعه ٔ خود وقوف یافت . درشعر و معما نیک بود و باوجود این فضایل به فقر و نامرادی مایل شد، و به زیارت مکه مشرف گشت . از اوست :
عمری به صلاح می ستودم خود را
در شیوه ٔ زهد می نمودم خود را
چون عشق آمد کدام زهد و چه صلاح
المنةللَّه آزمودم خود را.
(از مجالس النفایس ص 38 و 127 و 315).
وی به سال
988 هَ . ق . به مرض حصبه درگذشت . (حبیب السیر چ خیام ج
4 ص
176). رجوع به همین مأخذ شود.