کیل دار. (نف مرکب ) پوشیده از یک پارچه ای . (ناظم الاطباء). کیل دارنده . آنچه از نمد پوشیده شده . (فرهنگ فارسی معین ).
-
سپر کیل دار ؛ سپری که از موی بز پوشیده باشند. (فرهنگ فارسی معین )
: بزد خشت بر سه سپر کیل دار
۞ گذشت و به دیگر سو افگند خوار.
(شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 212).