کینه کشیدن

کینه کشیدن . [ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) انتقام . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن ) (منتهی الارب ). انتقام کشیدن . (ناظم الاطباء). انتقامجویی کردن : اگر خشم نیافریدی هیچکس روی ننهادی سوی کینه کشیدن . (تاریخ بیهقی ).
ارجو که زود سخت به فوجی سپیدپوش
کینه کشد خدای ز فوجی سیه سلب .

ناصرخسرو.

همیشه کینه ٔ تو من کشم ز دشمن تو
رواست گر نکشی تیغ کینه کش ز نیام .

مسعودسعد.

هان تا حسام شاه کشد کینه از تو باش
از غور غصه صفر کند سینه از تو باش .

خاقانی .

گر نیی زهر، سینه کمتر سوز
ور نیی دهر، کینه کمتر کش .

خاقانی .

هر کس ز خصم کینه به نوع دگر کشید
مژگان به گریه لب به دعا خسروا سپار.

شرف الدین شفایی (از آنندراج ).