گردن پیچیدن

گردن پیچیدن . [ گ َ دَ دَ ] (مص مرکب ) اطاعت نکردن . اعراض کردن . سر باززدن :
نژادی از این نامورتر کراست
خردمند گردن نپیچد ز راست .

فردوسی .

بکردار شیر است آهنگ اوی
نپیچد کسی گردن ازچنگ اوی .

فردوسی .

چو گردن بپیچی ز فرمان شاه
مرا تابش روز گردد تباه .

فردوسی .

نپیچد کسی گردن از رای تو
سر ما و پائینگه پای تو.

نظامی .

مپیچ ای پسر گردن از عدل و رای
که مردم ز دستت نپیچند پای .

سعدی (بوستان ).

تو هم گردن از حکم داور مپیچ
که گردن نپیچد زحکم تو هیچ .

سعدی (بوستان ).

مکن گردن از شکر یزدان مپیچ
که روز پسین سر برآری به هیچ .

سعدی .

اگر هوشمندی ره حق بسیچ
ز تعلیم و تنبیه گردن مپیچ .
نزاری قهستانی (دستورنامه چ روسیه ص 73).