گرسنه چشمی . [ گ ُ رِ
/ رُ ن َ
/ ن ِ
/ گ ُ س َ
/ س ِ ن َ
/ ن ِ چ َ
/ چ َ ] (حامص مرکب ) حرص و گدایی . (آنندراج ) (غیاث )
: چون خوانچه کنی تا ز سر گرسنه چشمی
از خوانچه ٔ گردون نکنی زله گدایی .
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 442).
فغان که کاسه ٔ زرین بی نیازی را
گرسنه چشمی ما کاسه ٔ گدایی کرد.
صائب .
رجوع به گرسنه چشم شود.