گریه فروخوردن . [ گ ِرْ ی َ
/ ی ِ ف ُ خوَرْ
/ خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از ضبط کردن گریه . (آنندراج )
: فروخور گریه و در آه دردافزا فزا واله
اگر مژگان ز جوش اشک گاهی سرگران بینی .
درویش واله هروی (از آنندراج ).
راستی عقده گشاینده ٔ ارباب دل است
شمع را حوصله ٔ گریه فروخوردن نیست .
صائب (از آنندراج ).