گستاخ چشم . [ گ ُ چ َ
/ چ ِ ] (ص مرکب ) آنکه از چشمهای او غضب و غصه ظاهر باشد و هر که آن چشم را ملاحظه نماید هیبتی در دلش جای کند یا آنکه از هیچ مهلکه و آفتی چشم خودرا بر هم نزند و نپوشد، بلکه چهار چشم باشد و این دلیل کمال تهور و بیباکی است . (آنندراج )
: غضبناک و خونریز و گستاخ چشم
خدای آفریدش ز بیداد و خشم .
نظامی (از آنندراج ).