گل ابریشم . [ گ ُ ل ِ اَ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )
۞ درخت گل ابریشم از تیره ٔ لگومینوز
۞ و از جنس البیزیا
۞ میباشد. دو گونه در ایران موجود است :
1- شب خسب
۞ که در جنگلهای کرانه ٔ دریای مازندران در جلگه و میان بند فراوان است آنرا در گیلان شب خسب و در اطراف رشت هزاربرگ یا هزاولگ ، در لاهیجان شاقوز، در میاندره ولولی ،در شیرگاه وولی یا ویل ولی و در آستارا کشکر و شوخس میخوانند.
2- ابریشم
۞ این درخت در بوشهر و بندرعباس و نواحی جنوب موجود است .
خواهش و رویش : درخت گل ابریشم در هر خاکی میروید، ولی خاکهای خنک و بادخیز را بهترمی پسندد. از بادهای سخت گزند میبیند. رویش آن تند است ، ولی هیچگاه چندان بزرگ نمیشود و در جنگل به ده متر بلندی و
50 سانتیمتر قطر میرسد. روشنایی پسند است .خوب جست میدهد و ریشه های آن ژرف میباشد.
مصرف و جنگلداری : چون درخت گل ابریشم سخت است و تیر ساختمان و تلفن از آن میسازند هیزم و زغال آن نیز خیلی خوب است آنرا روش شاخه زار برداشت میکنند.از درختان زمینی محسوب میگردد. (جنگل شناسی تألیف کریم ساعی صص
222-
223). و رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص
222 شود. نوعی از گلهائی که مانند ابریشم ریشه دارد. (آنندراج )
: حلقه ٔ خط رُخَت دام ره مردم است
طرفه قماشی تر از این گل ابریشم است .
محسن تأثیر (از آنندراج ).