گل پیرهن . [ گ ُرْ
/ رَ هََ ] (ص مرکب ) آنکه خود را از گل زینت داده و آرایش کرده باشد. (ناظم الاطباء). آنکه پیراهن وی از لطافت و نازکی گل را ماند. || در بیت زیر مجازاً نازک اندام . لطیف تن . نرم بدن
: بال مرصع بسوخت مرغ ملمعبدن
اشک زلیخا بریخت یوسف گل پیرهن .
ابوالمفاخر رازی .
و رجوع به گلپوش شود.