گنبدان دژ. [ گُم ْ ب َ دِ ] (اِخ ) نام قلعه ای است در خراسان . (فرهنگ لغات شاهنامه تألیف شفق ). نام دژی که گشتاسب فرزند خود اسفندیار را بدانجا بند کرد
: سوی گنبدان دژ فرستادیم
ز خواری به بیگانگان دادیم .
فردوسی .
همان نیزه در چنگ دارد به جنگ
که در گنبدان دژ تو دیدی به چنگ .
فردوسی .
و رجوع به یشتها تألیف پورداود ج
2 ص
276،
278 و
282 شود.