گنبد تیزگرد. [ گُم ْ ب َ دِ گ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است
: نگه کن بر این گنبد تیزگرد
که درمان از اویست و زویست درد.
فردوسی .
نباید که این گنبد تیزگرد
از ایران برآرد از این کینه گرد.
فردوسی .
چنین آمد این گنبد تیزگرد
گهی شادمانی دهد گاه درد.
اسدی .