گنبد دودگشت . [ گُم ْ ب َ دِ دو گ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی گنبد خضراست که کنایه از آسمان باشد و آنرا گنبد دورگشت هم گفته اند که بجای دال در مرتبه ٔ هشتم ، رای قرشت باشد. (برهان )
: که چون آتشین روز روشن گذشت
پر از دود شد گنبد دودگشت .
نظامی (از انجمن آرا).
و رجوع به گنبد خضرا شود.