گواهی نبشتن . [ گ ُ ن ِ ب ِ ت َ ] (مص مرکب ) گواهی نوشتن . شهادت نوشتن . گواهی خویش را ثبت کردن
: در آن محضر اژدها ناگزیر
گواهی نبشتند برنا و پیر.
فردوسی .
گواهی نبشتند یک یک مِهان
که بهرام شد شهریار جهان .
فردوسی .
و آن کسان گواهی نبشتند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص
182). و رجوع به گواهی نوشتن شود.