گوهر آدم

گوهر آدم . [ گ َ / گُو هََ رِ دَ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) ذات و اصل آدم باشد. (آنندراج ). || فرزند آدم را نیز گویند. (آنندراج ) :
تو آن خجسته وزیری که تا گه محشر
چو تو وزیر نخیزد ز گوهر آدم .

معزی .

|| خاک را هم گفته اند. (آنندراج ).