گوهر تف دار

گوهر تف دار. [ گ َ / گُو هََ رِ ت َ ] (ترکیب وصفی ) گوهری که داغ سفید داشته باشد. (بهارعجم ) (آنندراج ) :
تمام رس نبود باده ای که کف دارد
که عیب دار بود گوهری که تف دارد.

صائب (از بهار عجم ).