گوهر کرمانی

گوهر کرمانی . [ گ َ / گُو هََ رِ ک ِ ] (اِخ ) (میرزا عبدالرزاق طبیب ) یکی از خطبای دوره ٔ ناصرالدین شاه قاجار بوده که در عین حال طبابت هم میکرده است و چندی تخلص خود را مفلس و خطیب قرار داده ولی بعد از آنکه در سلک درباریان درآمد تخلص خود راگوهر مقرر داشت وفات او چند سال قبل از تألیف مجمعالفصحاء (1295 هَ . ق .) روی داده است . (از مجمع الفصحاء رضا قلیخان هدایت ج 2 ص 429) (الذریعه ج 9 ص 936).