گیتی ستان . [ س ِ ] (نف مرکب ) به معنی گیتی آرای و گیتی بان باشد. (بهار عجم ) (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ج
2 ص
312). || فاتح عالم . (ناظم الاطباء). جهانگیر. جهانگشای . ستاننده ٔ گیتی
: دگر نامه ای کرد زی سیستان
به نزد سپهدار گیتی ستان .
اسدی .
به جای خسرو گیتی ستان ستانی داد
ز ملک گیتی چونانکه خسرو از شیرین .
سوزنی .
جهان را خاص این صاحبقران کن
فلک را یاد این گیتی ستان کن .
نظامی .
شاه غازی خسرو گیتی ستان
آنکه از شمشیر او خون میچکید.
حافظ.
خسرو گیتی ستان امیرتیمور گورکان . (حبیب السیر ص
123).