گیتی شناس . [ ش ِ ] (نف مرکب ) شناسنده ٔ عالم . شناسنده ٔ گیتی . مجرب . دنیادیده
: مرا از تو آنگاه بودی سپاس
ترا خواندمی شاه گیتی شناس .
فردوسی .
مگر نشنیدی از گیتی شناسان
که باشد بر نظاره جنگ آسان .
(ویس و رامین ).
|| بمجاز، جغرافی دان
: نخستین طرازی که بست از قیاس
کتابی است کان هست گیتی شناس .
نظامی .