لطف ا
نویسه گردانی:
LṬF ʼ
لطف ا. [ ل ُ فُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالمهدی البحرانی . مالک و هم مصحح نسختی از شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید به سال 1164 هَ . ق . (مضبوط در کتابخانه ٔ مدرسه ٔ عالی سپهسالار) بود. (فهرست کتابخانه ٔ مدرسه ٔ عالی سپهسالار ج 2 ص 48).
واژه های همانند
۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست: پَدیان padyān (پیشوند قید ساز مانوی پد با واژه ی پهلوی و سغدی یان یعنی لطف) یانیها yānihā (پهلوی)*** فانکو آدینا...
لطفاً. [ ل ُ فَن ْ ] (ع ق ) از روی لطف . به لطف .