لوح خوان . [ ل َ
/ لُو خوا
/ خا ] (نف مرکب ) خواننده ٔ لوح . که لوح خواند.
-
طفل ِ لوح خوان ؛ کودک نوخوان و خط آموخته
: وآن کوس عیدی بین نوان بر درگه شاه جهان
مانند طفل لوح خوان در درس و تکرار آمده .
خاقانی .
نصرت تو زاده تا باتیغ اوست
چرخ طفل لوح خوان می خواندمش .
خاقانی .