لؤلؤ خوشاب . [ ل ُءْ ل ُ ءِ خوَ
/ خ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لؤلؤ آبدار. لؤلؤ تر. باجلا
: بگو که لفظی از آن هست لؤلؤ خوشاب
بگو که معنی این هست صورت فرخار.
ابوحنیفه ٔ اسکافی .
پاره ٔ خون بود اول که بود نافه ٔ مشک
قطره ٔ آب بود ز اول لؤلؤ خوشاب .
ناصرخسرو.
به باد نمرود از سهم کرکس پران
به ریش فرعون از نظم لؤلؤ خوشاب .
خاقانی .
|| مجازاً دندان آبدار و شفاف
: ز لؤلؤخوشاب بگشاد بند
برآمیخت شنگرف و گوهر به قند.
فردوسی .
برد زنجیر زلف تو دل من
قفل برلؤلؤ خوشاب مزن .
عطار.