مار

نویسه گردانی: MAR

مار. (اِ) حکام و امرای غرجستان را گویند همچنانکه پادشاه آنجا را شار خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (از فرهنگ جهانگیری ) :
درین دیار بهنگام شار و چندین مار ۞
پلنگ وار نمودند غرجگان عصیان .

فرخی (از آنندراج ).

شور و مورند حسودانش اگرچه گه لاف
شار و مارند و نفر با نفر آمیخته اند.

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 120).

واژه های قبلی و بعدی

واژه های همانند

۶۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه

واژه

معنی

مار خوردن

مار خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از رنج و سختی بردن و غم و اندوه خوردن باشد. (برهان ). کنایه از غم و غصه خوردن و رنج و سخ...

مار یعقوب

مار یعقوب . [ ی َ ] (اِخ ) رئیس صنف یعقوبیه از نصاری . (مفاتیح العلوم ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نام شخصی است که مجتهد و صاحب مذهب ترسا...

مار زیتون

مار زیتون . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) قسمی زیتون که رنگ اصلی زیتونی دارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نوعی زیتون تیره رنگ که اهلیلجی و خوش...

مار نیرنگ

مار نیرنگ . [ رِ ن َ / ن ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ماری که از افسون ساخته شده چون مار ساحران فرعون . (حاشیه ٔ هفت پیکر نظامی چ وحید ص ...

گرزه مار

گرزه مار. [ گ َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) مار زهردار بود : چه کردی زبان بر بدی کامکارچه در آستین داشتی گرزه مار. سنایی .ز من بگذر که من خود گرز...

گونده مار

گونده مار. [ گُن ْ دِ ] (اِخ ) ۞ پسر گونده بو که شیلدبر ۞ و کلوتر او را در اوتون مغلوب ساختند.

مار بوردن

مار بوردن. (مازنی )، مصدر فعل فرورفتن.

مار ملوکک

مار مَ لُ و کَ ک. سوسمار به گویش کازرونی(ع.ش)

مار غاشیه

مار قیامت و رستاخیز است. ماری است که در جهنم به سر می برد تا به فرمان خدای تعالی گناهکاران را عذاب دهد.

مار الذکر

این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید اینجا کلیک کنید.

تعداد نمایش:

« قبلی ۱ ۲ ۳ ۴ صفحه ۵ از ۶ ۶ بعدی »

نظرهای کاربران

نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.

برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.

ورود