مجلس نشین . [ م َ ل ِ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که در انجمن می نشیند. اهل انجمن . (ناظم الاطباء). که در مجلس نشیند. اهل مجلس . حاضر در مجلس
: مجلست را کآسمان خدمت کند
او کجا باشد ترا مجلس نشین .
خاقانی .
روز نواست و فخر دین بر آسمان مجلس نشین
ما زر چهره بر زمین تو سیم سیما ریخته .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 379).