محنت آباد. [ م ِ ن َ ] (اِ مرکب ) جای محنت . محنت کده
: کسی کو شدی ناامید از جهان
در آن محنت آباد گشتی نهان .
نظامی .
سینه ٔ من کاسمان درخون اوست
از خرابی محنت آبادست باز.
؟
|| کنایه از دنیاست
: چو روزی بگذرم زین محنت آباد
از آن ترسم کزین هم ناوری یاد.
نظامی .
که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است .
حافظ.