مرثیه خوان . [ م َ ی َ
/ ی ِ خوا
/ خا ] (نف مرکب ) که در سوک مرده ای اشعار مراثی خواند. که در رثاو تعزیت از دست رفتگان مرثیه خوانی کند
: قارون کند اندردو نفس تیغ جهادت
یک طایفه میراث خور و مرثیه خوان را.
انوری .
|| نوحه خوان . روضه خوان . که مراثی پیشوایان دین و شهیدان راه حق خواند. که در دسته های سوکواری و در مراسم سینه زنی و عزاداری ایام عاشورا اشعار مرثیه خوان شود.