مرو

مرو. [ م َرْوْ ] (ع اِ) سنگی است سفید و رقیق و شکننده و درخشان که از آن آتشزنه گیرند، و یا سنگی است سخت مشهور به صوان ، که از آن «ظر» می سازند و ظر آلتی است سنگی و برنده و دارای لبه ای تیز چون لبه ٔ کارد که برای ذبح کردن به کار میرود. یک قطعه آن مروة است . (از اقرب الموارد). سنگ سپید تابان که در او آتش باشد. (دهار). سنگ آتش زنه . (جهانگیری ) (برهان ). و رجوع به مروة شود. حجرالمرو ۞ .