مستعلی با

مستعلی با. [ م ُ ت َ بِل ْ لاه ] (اِخ ) (الَ ...) لقب محمدبن ادریس بن یحیی بن علی حمودی ، آخرین تن از ملوک دولت حمودیه در اندلس . در حدود سال 446 هَ . ق . بعد از درگذشت پدرش با او بیعت شد و ملقب به المستعلی باﷲ گشت و در «مالقة» اقامت گزید و در سال 456 هَ . ق . اهالی شهر ملیله با او بیعت کردند ودر سال 460 هَ . ق . در این شهر درگذشت و ظاهراً با درگذشت او سلسله ٔ حمودیها در اندلس منقرض گشت . (از الاعلام زرکلی ج 2 ص 251 از البیان المغرب و نفح الطیب ).