مسعود

مسعود. [ م َ ] (ع ص ) ضد شقی . نیکبخت شده و نیکبخت (و آن از فعل سُعِد و نیز أسعد می تواند باشد). ج ، مَساعید. (از اقرب الموارد). میمون و مبارک . (آنندراج ). نیک بخت . (دهار). سعادتمند. خجسته . فیروز. فرخنده . نیک اختر. نکواختر. سعید. خوشبخت . خوش اقبال . بختور. مجدود. سعد. فرخ . فرخنده . نیک . خوش . همایون :
جهان روشن از تاج محمود باد
همه روزگارانْش ْمسعود باد.

فردوسی .

طالع مسعود پیش بخت تو طالع شود
طایر میمون فراز تخت تو طایر شود.

منوچهری .

رایت منصور او را فتح باشد پیشرو
طالع مسعود او را بخت باشد پیشکار.

منوچهری .

گفتم زندگانی خداوند دراز باد، روزی مسعود است حاجتی دیگر دارم . (تاریخ بیهقی ).
نه کس را بود بخت مسعود او
نه فرزند چون میر محمود او.

اسدی .

شاه مسعود کاختر مسعود
درمرادش درست پیمان باد.

مسعودسعد.

آنگاه مثال داد تا روزی مسعود و طالعی میمون برای حرکت او تعیین کردند. (کلیله و دمنه ).
زآن نام فر بدین سر مسعود برنهد
زان نام اخ بدان دل دروا برافکند.

خاقانی .

مگر کاین آتشت بی دود گردد
وبال اخترت مسعود گردد.

نظامی .

چون فلکت طالع مسعود داد
عاقبت کارتو محمود باد.

نظامی .

زگال از دود خصمش عود گردد
که مریخ از ذنب مسعود گردد.

نظامی .

هرکه آخِر بین تر او مسعودتر
هرکه آخُربین تر او مطرودتر.

مولوی .

هرکه پایان بین تر او مسعودتر
جدتر آن کارد که افزون برد بر.

مولوی .

بخت در اول فطرت چو نباشد مسعود
مقبل آن است که در خاک لحد شد مودود.

سعدی .

- مسعودالجَد ؛ خوشبخت . نیکبخت : با جمالی باهر و عرضی طاهر مسعودالجد و محمودالحظ. (سندبادنامه ص 250). هرکه مرزوق الحظ و مسعودالجد باشدفر یزدانی و سعود آسمانی بدو ناظر و نازل گردد. (سندبادنامه ص 337).