معصوم اصفهانی . [ م َ م ِ اِ ف َ ] (اِخ ) از فضلای زمان شاه صفی بودو در نظم و نثر دست داشت و به فرمان شاه صفی به تألیف تاریخی مشتمل بر وقایع ایام سلطنت وی مأمور شد، ابتدا مشرف اصطبل شاهی بود و سپس به وزارت قراباغ منصوب گردید و در همانجا درگذشت . این رباعی از اوست :
بس پرده شناسان که در این گنبد راز
رفتند و ز هیچکس نیامد آواز
کس نیست که خوان عیشی آماده کند
این نعمت نغمه ماند در کاسه ٔ ساز.
(از تذکره ٔ نصرآبادی ج 1 ص 77).