معکوس شنو. [ م َ ش ِ ن َ
/ نُو ] (نف مرکب ) آنکه سخن را برخلاف آنچه هست بشنود. به مجاز، آنکه حق را باطل و باطل را حق پندارد. (از کلیات شمس چ فروزانفر، ج
7 فرهنگ نوادر لغات ص
435)
: معکوس شنو گر نبدی گوش دل تو
از دفتر عشاق یکی حرف بسستی .
(کلیات شمس ایضاً).