معین الدین یزدی . [ م ُ نُدْ دی ن ِ ی َ ] (اِخ ) (متوفی به سال
787 هَ . ق .) از علمای حدیث و از فضلای عهد امیر مبارزالدین و پسرش شاه شجاع است . وی مؤلف تاریخی است به اسم مواهب الهیه
۞ که شامل وقایع دوران فرمانروایی آل مظفر تا سال
766 می باشد. این کتاب چون دارای نثری متکلف و مغلق بود در سال
823 شخصی به نام محمود گیتی آن را ساده کرده دنباله ٔ وقایع را نیز تا انقراض آل مظفر آورده است . (از تاریخ مغول اقبال ص
527). و رجوع به همین مأخذ و تاریخ گزیده چ لندن ص
613،
614،
650 و
686 و ترجمه ٔ تاریخ ادبیات براون (از سعدی تا جامی ) ص
176،
188،
383 و
384 شود.