مغول کبیر. [ م ُ غ ُ ل ِ ک َ ] (اِخ )
۞ عنوانی است که مورخان اروپایی به سلاله ٔ مغولی هند (گورکانیان هند) داده اند. مؤسس این سلسله ظهیرالدین محمد بابر پسر عمر شیخ و از احفاد تیمور گورکانی است . و رجوع به گورکانیان هندو بابر ظهیرالدین محمد و تیموریان در همین لغت نامه و تاریخ ادبیات ایران از سعدی تا جامی تألیف ادواردبراون ترجمه ٔ علی اصغر حکمت ج
3 چ
2 ص
529 و
547 شود.