اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

منادی گر

نویسه گردانی: MNADY GR
منادی گر. [ م ُ دا گ َ / م ُ گ َ ] (ص مرکب ) جارزننده . جارچی . آنکه خبری را به بانگ بلند به آگاهی عموم برساند :
بگشتی منادی گری در سپاه
که ای نامداران و گردان شاه .

فردوسی .


منادی گری برکشیدی خروش
که ای نامداران با فر و هوش .

فردوسی .


منادی گری را بفرمود شاه
که شو بانگ زن پیش این بارگاه .

فردوسی .


منادی گری گرد لشکر بگشت
به درگاه هر خیمه ای برگذشت .

فردوسی .


منادی گری نام او شیرزاد
گرفت آن سخنهای کسری به یاد.

فردوسی .


صدر حمید دین که منادی گر ازل
خواند از کمال جود و کرم صدر کشورش .

دقایق مروزی .


آنگاه منادی گر ملک بانگ کردی که هرکه را با ملک خصومتی هست همه به یک سو بنشینند... (سیاست نامه ).
ده منادی گر بلند آوازیان
ترک و کرد و رومیان و تازیان .

مولوی .


رجوع به مُنادی ̍ و مُنادی شود.
واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.