منازل شناسان . [ م َ زِ ش ِ ] (اِ مرکب ) آنان که منازل را شناسند. شناسنده ٔ منزلها. و رجوع به منازل شود. || کنایه از عارفان و مجردان باشد و ایشان را منزل شناسان هم می گویند. (برهان ) (آنندراج ). عارفان و مجردان . (ناظم الاطباء)
: سلاطین عزلت گدایان حی
منازل شناسان گم کرده پی .
سعدی (بوستان ).